Bloatware to problem na Androidzie i nie jest to tylko sprawa Samsunga. Usuwanie aplikacji z rozszerzeniem Odinstaluj lub Wyłączyć przycisk wyszarzony w Ustawieniach zawsze wiązał się z wysyłaniem skomplikowanych poleceń ADB do telefonu z komputera, którego konfiguracja zawsze była trudna. Na szczęście w końcu się to zmieniło.
Korzystając z funkcji debugowania bezprzewodowego, którą Google dodał do Androida 9.0 Pie w sierpniu 2018 r, Aplikacje na Androida mogą teraz uzyskać dostęp do serwera ADB telefonu. Innymi słowy, możesz teraz wysyłać polecenia ADB do własnego telefonu. Jedna aplikacja, LADB autorstwa programisty Tylera Nijmeha, została stworzona specjalnie do tego zadania i ma przewagę nad wszystkimi potencjalnymi konkurentami. Poniżej pokażę, jak go użyć do odinstalowania dowolnej aplikacji użytkownika lub systemu.
Wymaganie
- Android 9 lub nowszy
Krok 1: Zainstaluj przeglądarkę nazw pakietów 2.0
Musisz znać nazwę pakietu aplikacji lub aplikacji, które próbujesz usunąć. Najłatwiejszym sposobem znalezienia tych informacji jest zainstalowanie aplikacji o nazwie Package Name Viewer 2.0 od programisty csIng.
- Play Store Link: Package Name Viewer 2.0 (free)
Krok 2: Znajdź nazwę pakietu Bloatware
Teraz otwórz Package Name Viewer 2.0 i użyj funkcji wyszukiwania u góry ekranu, aby znaleźć aplikację typu bloatware, którą chcesz odinstalować. Pod jego nazwą zwyczajową zobaczysz nazwę pakietu aplikacji, czyli nazwę, pod którą system operacyjny zna aplikację. Skopiuj tę nazwę do użytku w przyszłości, pamiętając, że musisz powtórzyć ten krok dla każdej aplikacji typu bloatware, którą chcesz usunąć.
Jedynym dziwactwem jest funkcja kopiowania aplikacji, do której można uzyskać dostęp, dotykając dowolnego wpisu i wybierając „Kopiuj”. Spowoduje to skopiowanie nazwy pakietu aplikacji do schowka, co bardzo ułatwiłoby późniejsze wklejenie w zachęcie ADB, z wyjątkiem tego, że kopiuje więcej niż tylko nazwę pakietu.
Dwa najlepsze obejścia tego problemu nie są świetne. Po pierwsze, możesz po prostu zapisać plik com.abc.xyz nazwa pakietu wyświetlana pod wspólną nazwą aplikacji, ale nie zadziała w przypadku niektórych dłuższych nazw pakietów. W takich przypadkach możesz użyć funkcji kopiowania aplikacji, a następnie wkleić to, co skopiowała, do aplikacji do notatek, takiej jak Google Keep. Stamtąd usuń wszystko oprócz ciągu tekstu między pakiet: i Wyrzutnia: i skopiuj to, co zostało.
Krok 3: Włącz opcje programisty
Ta metoda opiera się na funkcji, której nie można domyślnie włączyć w głównym menu ustawień Androida. Zamiast tego musisz aktywować ukryte menu ustawień dla zaawansowanych użytkowników o nazwie Opcje programisty.
Więc włącz Opcje programisty, przechodząc do Ustawienia -> Informacje o telefonie, a następnie dotykając Numer kompilacji wejście szybko siedem razy. Następnie po wyświetleniu monitu wprowadź kod PIN ekranu blokady. Jeśli potrzebujesz więcej pomocy z tą częścią, zapoznaj się z naszym pełnym przewodnikiem:
Krok 4: Włącz debugowanie bezprzewodowe
Teraz musisz włączyć podstawową funkcję Androida, która sprawia, że to wszystko działa. Otwórz aplikację Ustawienia, przewiń w dół i wybierz „System”, a następnie kliknij „Zaawansowane” i wybierz „Opcje programisty”. W niektórych telefonach pozycja Opcje programisty może być wyświetlana na samym dole głównego ekranu Ustawienia.
Gdy znajdziesz się w środku, przewiń w dół do Debugowanie Sekcja. W tym miejscu włącz przełącznik obok „Debugowanie bezprzewodowe”, a następnie naciśnij „OK” w monicie, aby potwierdzić wybór. W przypadku Androida 11 i nowszych, aby włączyć tę funkcję, musisz mieć połączenie z Wi-Fi.
Przetestowaliśmy to i stwierdziliśmy, że działa na wszystkich głównych skórkach Androida od producentów OEM sprzedających telefony w USA, ale nie ma gwarancji, że każde urządzenie będzie miało funkcję debugowania bezprzewodowego. Jest częścią AOSP, otwartego kodu źródłowego Androida, ale producenci OEM czasami usuwają funkcje ze swoich wersji Androida ze skórkami. Jeśli Twój telefon nie ma tej opcji, niestety ta metoda nie zadziała.
Krok 5: Zainstaluj LADB
Teraz nadszedł czas, aby zainstalować LADB, aplikację, która pozwoli Ci wysyłać polecenia ADB do własnego telefonu. Wersja Play Store (link poniżej) kosztuje 2,99 USD, ale jest tania za to, co może zrobić. Jeśli jednak potrzebujesz bezpłatnej opcji, możesz przejść do Strona GitHub aplikacji i skompiluj APK ze źródła.
- Play Store Link: LADB – Local ADB Shell (2,99 USD)
Krok 6: Ustanów połączenie
Jeśli masz system Android 9 lub Android 10, otwórz LADB i poczekaj, aż pojawi się wyskakujące okienko z pytaniem, czy chcesz zezwolić na debugowanie USB. Zaznacz pole obok opcji „Zawsze zezwalaj”, a następnie w tym monicie wybierz opcję „Zezwalaj”, aby nawiązać połączenie.
Jeśli używasz Androida 11 lub nowszego, otwórz LADB, a zobaczysz monit z prośbą o numer portu i kod parowania. Następnie ustaw LADB w trybie podzielonego ekranu i otwórz aplikację Ustawienia na drugiej połowie ekranu. Przejdź do opcji programisty, a następnie dotknij tekstu „Debugowanie bezprzewodowe”, aby wejść do podmenu.
Następnie kliknij „Sparuj urządzenie z kodem parowania”, a następnie skopiuj liczbę po dwukropku (:) pod Adres IP i port do Port pole w LADB. Skopiuj plik Kod parowania Wi-Fi do Kod parowania po wyświetleniu monitu w LADB, kliknij „OK”. Poczekaj, aż otrzymasz powiadomienie „Bezprzewodowe debugowanie połączono”, zanim zamkniesz tryb podzielonego ekranu lub przywrócisz LADB z powrotem do widoku pełnoekranowego.
Jeśli zmagasz się z tą częścią, programista aplikacji był bardzo aktywny w rozwiązywaniu problemów z użytkownikami. Łaskawie opublikował swoje dane kontaktowe tutaj.
Krok 7: Odinstaluj dowolną aplikację Bloatware
Teraz możesz porzucić niektóre aplikacje typu bloatware. Stuknij w Polecenie powłoki wpisz polecenie:
pm odinstaluj -k –user 0
Zastąpić z rzeczywistą nazwą pakietu aplikacji typu bloatware. Na przykład, aby wyłączyć aplikację T-Mobile na urządzeniu Galaxy zakupionym od przewoźnika w kolorze magenta, należy wprowadzić to:
pm odinstaluj -k –user 0 com.tmobile.pr.mytmobile
Jeśli chcesz, możesz pominąć część „-k”. Wszystko, co robi, to uniemożliwia systemowi usunięcie wszelkich powiązanych danych z aplikacji, na wypadek gdybyś chciał ją później zainstalować ponownie bez konieczności ponownego konfigurowania. Jeśli więc chcesz również usunąć dane aplikacji bloatware, wyślij polecenie w tym formacie:
pm odinstaluj –user 0
Po uzyskaniu prawidłowego polecenia naciśnij klawisz Enter na klawiaturze, aby je wysłać. Twoja klawiatura powinna się automatycznie zwinąć, a terminal powinien zwrócić komunikat „Sukces”. Oznacza to, że aplikacja zniknęła i zaczęła obowiązywać natychmiast.
Zastrzeżenie: to, co dzieje się pod maską, nie jest dokładnie co by się stało, gdybyś mógł po prostu odinstalować aplikację typu bloatware, tak jak w przypadku aplikacji, którą sam zainstalowałeś. Jest to bardziej podobne do wyłączenia aplikacji, ponieważ zachowywany jest oryginalny plik APK (ale nie dane aplikacji ani żadne aktualizacje), więc aplikacja pojawi się ponownie po przywróceniu ustawień fabrycznych telefonu. Jednak z praktycznego punktu widzenia jest to równie dobre, jak odinstalowanie.
Ponowna instalacja aplikacji Bloatware po usunięciu
Istnieje szansa, że możesz odinstalować aplikację, od której opiera się Twój telefon, i w rezultacie spowodować błędy. Po pierwsze, powinieneś wiedzieć, że bez względu na to, które aplikacje zostały usunięte, możesz przywrócić ustawienia fabryczne w trybie odzyskiwania, aby przywrócić wszystkie wstępnie zainstalowane aplikacje. Pamiętaj, że utracisz wszystkie dane zapisane w telefonie.
Ale jeśli zdecydujesz, że chcesz przywrócić usuniętą aplikację, a telefon nadal działa, możesz wysłać następujące polecenie w LADB, aby ponownie go zainstalować:
pm install-existing –user 0
. wymiana rzeczywistą nazwą pakietu. Ponownie, używając aplikacji T-Mobile, która jest preinstalowana na urządzeniach Galaxy zakupionych od operatora jako przykład, możesz wysłać to polecenie:
pm install-existing –user 0 com.tmobile.pr.mytmobile